Autorzy: Paweł Banach, Michał Siedlecki, Piotr Dul
Rozwój nowego rynku, a zatem i szeregu projektów wymaga przede wszystkim silnego oparcia w legislacji i programach wsparcia. W innym przypadku prowadzenie procesów inwestycyjnych może być trudne lub nawet niemożliwe ze względu na bezwładność organów decyzyjnych.
Zarówno UE jak i Polska posiadają swoje strategie wodorowe, wyznaczające kamienie milowe, które pozwolą na rozwinięcie rynku wodoru, a w konsekwencji dekarbonizację rynku UE i realizację założeń Zielonego Ładu.
Strategia wodorowa UE zakłada wprowadzenie gospodarki wodorowej na rynek w trzech fazach:
- 2020 – 2024 zakłada instalację elektrolizerów o mocy 6 GW, pozwalających na uzyskanie 1 mln ton zielonego wodoru, który umożliwi zastąpienie w przemyśle wodoru pochodzącego z paliw kopalnych.
- 2025 - 2030 zakłada instalację elektrolizerów o mocy 40 GW na terenie UE oraz kolejnych 40 GW w krajach sąsiadujących; wodór ma posłużyć do dalszej dekarbonizacji przemysłu np. w hutach oraz transportu takiego jak ciężarówki, statki czy kolej. Stopniowo, produkcja wodoru będzie mogła zacząć funkcjonować jako system bilansowania sieci elektroenergetycznej i jednocześnie magazyn energii, zwiększając tym samym elastyczność i użyteczność odnawialnych źródeł energii.
- 2031 – 2050 wodór będzie rozpowszechniał się na szeroką skalę dzięki rozwojowi technologii. W tym punkcie powinien nastąpić znaczący wzrost zainstalowanych mocy OZE o ok 1 100 – 1 300 GW, które zasilą elektrolizery o łącznej mocy planowanej 500 GW na całym terenie UE, co oznacza podwojenie obecnego zużycia energii elektrycznej. W efekcie otrzymamy ok 65 mln ton zielonego wodoru dla rynku UE.
Realizacja polityki i planów unijnych wymaga implementacji i odzwierciedlenia w działaniach poszczególnych państw członkowskich.
Polska Strategia Wodorowa wyznacza 6 celów pośrednich do realizacji do 2030 roku, które pozwolą na wykonanie planu neutralności klimatycznej naszego kraju w perspektywie 2050 oraz dzięki czemu powstanie zupełnie nowy rynek łączący sektory krajowe jak i zagraniczne.
- Wdrożenie technologii wodorowych w energetyce i ciepłownictwie
- Budowa instalacji kogeneracji i poligeneracji o mocy do 50 MW opalanych wodorem
- Rozpoczęcie wykorzystywania wodoru jako magazynu energii
- Rozpowszechnienie technologii ogniw paliwowych o mocy 10-250 kW w budownictwie mieszkalnym, biurowym i użyteczności publicznej
- Rozbudowa instalacji PV o systemy podczyszczania i magazynowania wód opadowych i elektrolizery
- Wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie
- Rozwój floty autobusów wodorowych (o 1 tys. szt.) wraz z infrastrukturą tankowania i bunkrowania wodoru
- Rozpoczęcie wodoryzacji kolejnictwa i transportu ciężkiego – drogowego, morskiego i lotniczego
- Wprowadzenie na rynek paliw syntetycznych opartych na wodorze
- Wsparcie dekarbonizacji przemysłu
- Rozwój dolin wodorowych
- Transfer wiedzy na poziomie krajowym i międzynarodowym
- Połączenie infrastruktur krajowych z europejskimi
- Pozyskanie i zastosowanie niskoemisyjnego wodoru w przemyśle petrochemicznym, chemicznym i nawozowym
- Produkcja wodoru w nowych instalacjach
- Badania i rozwój technologii pozyskania wodoru niskoemisyjnego
- Dążenie do osiągnięcia mocy zainstalowanej z niskoemisyjnych źródeł i procesów na poziomie 2 GW na potrzeby produkcji zielonego wodoru, która umożliwi produkcję 193,6 tys. ton tego gazu rocznie, co pokryje 99,4% zapotrzebowania na wodór w gospodarce narodowej
- Sprawny i bezpieczny przesył, dystrybucja i magazynowanie wodoru
- modernizacja części sieci gazowej i przystosowanie do przesyłu wodoru domieszkowanego do gazu
- Rozwój sieci przesyłu i dystrybucji wodoru
- Prowadzenie dalszych prac badawczo-rozwojowych w zakresie magazynowania wodoru dla potrzeb transportu i projektów wielkoskalowych
- Stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego - wdrożenie odpowiedniego pakietu legislacyjnego planowane jest na lata 2022-2023
Stworzenie krajowego otoczenia regulacyjnego jest kluczowym punktem, bez którego realizacja dalszych kroków jest niemożliwa. Regulacje obecnie są tworzone przy udziale grup roboczych składających się z uczestników szeroko pojętego rynku. Takie rozwiązanie pozwala na opracowanie odpowiadających potrzebom rynkowym zapisów prawnych, wspierających inwestorów w realizacji projektów.